Syn Lubomira i Lucyny z domu Bartłomiejczyk. W 1955 roku ukończył studia na ASP w Warszawie, na Wydziale Rzeźby, studiował również na Politechnice Warszawskiej. W 1966 wyjechał do Nowego Jorku, gdzie mieszkał do śmierci. Pracę artystyczną rozpoczął w latach 50. w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego, współpracował tam z takimi artystami jak: Henryk Jędrasiak, Mieczysław Naruszewicz czy Hanna Orthwein. To właśnie z tamtego okresu pochodzą porcelanowe figurki, z których jest najbardziej znany.

Oprócz figurek Lubomir Tomaszewski zaprojektował także dwa serwisy do kawy „Ina” i „Dorota”. Oba serwisy w 1963 zostały pokazane na I Międzynarodowej Wystawie Form Przestrzennych w Paryżu. W 1994 roku Lubomir Tomaszewski założył międzynarodową grupę artystyczną Emocjonaliści, tworzą ją malarze, rzeźbiarze, graficy, fotografowie oraz muzycy. To właśnie w tamtym okresie zaczął tworzyć prace za pomocą ognia i dymu. „The New York Times” nazwał Lubomira Tomaszewskiego „rzeźbiarzem ruchu”. Artysta wziął udział w ponad 150 wystawach indywidualnych i zbiorowych na całym świecie.

Prace Lubomira Tomaszewskiego znajdują się w kolekcjach: Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Powstania Warszawskiego, Śląskiego Muzeum Sztuk Pięknych we Wrocławiu, Hale Museum w Niemczech, Robert Marston INC., Marvina Glimana, Lighting Services INC., Laurance’a Rockefellera, rodziny Ziselman, Jimmy’ego Cartera, T. Komine z Kyowa Bank w Tokio.

Do jego najpopularniejszych projektów należą:

• Figurka “Dziewczyna w spodniach”, “Siłacz”-
• Serwis do kawy “Dorota” i “Ina”
• Figurka “Wielbłąd”, “Kiwi”.