Jeden z 4 wielkich projektantów Instytutu Wzornictwa Przemysłowego obok Hanny Orthwein, Lubomira Tomaszewskiego i Mieczysława Naruszewicza, z którymi wypracował styl porcelanowej rzeźby kameralnej – uprościł kształty, wyeliminował drobne elementy dekoracyjne. Dyplom z rzeźby uzyskał w 1953 roku na Wydziale Rzeźby warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Głównymi dziedzinami twórczości była porcelana, metaloplastyka i rzeźba. W latach 1955-1964 był projektantem w Zakładzie Ceramiki i Szkła Instytutu Wzornictwa Przemysłowego. Jędrasiak opracował ponad 20 wzorów kameralnej rzeźby ceramicznej – do najpopularniejszych modeli należą m.in.: Dziewczyna siedząca, Sudanka, Seksbomba, Ryba, czy Nosorożec, a także form galanteryjnych, m.in. wazonów wieloramiennych. Zajmował się również rzeźbą pomnikową, autor m.in.: fontanny przy Pałacu Kultury i Nauki, pomników nagrobnych K. I. Gałczyńskiego i J. Tuwima na warszawskich Powązkach.

Do jego najpopularniejszych obiektów należą:

• figurka „Dziewczyna siedząca”;
• figurka „Seksbomba”;
• figurka „Ryba”;